Wiele razy powtórzone jest w Koranie zdanie, że Bóg jest jeden. Podaję jeden z przykładów
4, 171 O ludu Ksiegi! Nie przekraczaj granic w twojej religii i nie mów o Bogu niczego innego, jak tylko prawde! Mesjasz, Jezus syn Marii, jest tylko posłancem Boga; i Jego Słowem, które złożył Marii; i Duchem, pochodzacym od Niego. Wierzcie wiec w Boga i Jego posłanców i nie mówcie: “Trzy!” Zaprzestancie! To bedzie lepiej dla was! Bóg- Allah – to tylko jeden Bóg! On jest nazbyt wyniosły, by miec syna!…
Jest to też jeden z zarzutów, że Nowy Testament wprowadza coś nowego, czyli jest sfałszowany. Prześledźmy więc, czy jest to nowa jakość, czy kontynuacja Starego Testamentu, i która z późniejszych ksiąg: NT czy koran są spójne w tej kwestii z ST.
Nowy Testament jest w tej kwestii dość dobrze znany, dlatego przytoczę tu tylko najważniejsze fragmenty. Dokładniej za to omówię stary testament, jako rozstrzygnięcie
Mat 4:6 I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.
Mat 4:7 Jezus rzekł mu: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga swego.
Szatan wiedział kim jest Isus i nazwał Go Synem Bożym, na co dostał odpowiedź : Nie będziesz kusił Pana, Boga swego. Pan i Bóg Isus mówi o sobie.
Mat 28:18 A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.
Kto może mieć wszelką władzę na niebie i na ziemi prócz samego Boga?
Joh_5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go posłał.
Oddanie czci Synowi jest równoważne z oddaniem czci Ojcu
Joh_10:30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy
Ojciec i Syn stanowią jedność, zawsze działają zgodnie
Joh 5:18 Dlatego też Żydzi tym usilniej starali się o to, aby go zabić, bo nie tylko łamał sabat, lecz także Boga nazywał własnym Ojcem, i siebie czynił równym Bogu.
Joh 5:19 Tedy Jezus odezwał się i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni.
W tym fragmencie Isus publicznie nazywa się Synem Boga, co spowodowało, że Żydzi chcieli go zabić. Widząc to Isus potwierdził, że jest to prawda i że jest Synem Boga.
Teraz przejdżmy do ST
Isa 7:14 Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. (Bóg z nami)
jest to proroctwo o nadejściu Isusa, gdzie nazwany jest On Bogiem
Isa 9:5 Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju.
Jest to kolejne proroctwo o nadejściu Isusa, nazwany jest on Bogiem Mocnym i Ojcem Odwiecznym
(23) I wbiję go jako gwóźdź na pewnym miejscu, i będzie tronem chwały dla domu swojego ojca.
Ponownie podany jest rodzaj relacji łączący Isusa z Bogiem Ojcem. Jako syn Boga też jest Bogiem, w taki sam sposób jak sym człowieka jest człowiekiem.
Isa 43:11 Ja, jedynie Ja, jestem Panem, a oprócz mnie nie ma wybawiciela.
Tutaj Bóg starego testamentu mówi sam o sobie wybawiciel, czyli inaczej zbawiciel. Zbawicielem oczywiście jest Jezus Chrystus.
Psa 27:1 Dawidowy. Pan światłością moją i zbawieniem moim: Kogóż bać się będę? Pan ochroną życia mego: Kogóż mam się lękać?
Jeszcze jeden werset, który potwierdza, że Zbawicielem jest Pan, czyli inaczej Bóg
Lev 17:11 …gdyz to krew dokonuje przebłagania za zycie.
Zbawienie jest możliwe przez złożenie ofiary, czyli rozlanie krwi, a tą ofiarą była śmierć Isusa. Łącząc wiedzę z tych wersetów widzimy, że ostatnią doskonałą ofiarą była śmierć samego Boga na krzyżu
Isa 55:11 Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.
Tutaj prawdopodobnie wypowiada się Bóg Ojciec. Z ewangelii Jana wiemy, że słowem jest Isus, który także o sobie mówił, że został posłany by wypełnić wolę Ojca
Joh 1:1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Joh 1:2 Ono było na początku u Boga.
Joh 1:3 Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.
Z podanych fragmentów widzimy, że Isus uczestniczył w dziele stworzenia Ojca, bo wszystko powstało, kiedy działali Ojciec i Syn.
Lecimy dalej…
Isa 41:4 Któż tego dokonał i uczynił to? Kto od początku powołuje do życia pokolenia ludzkie? Ja, Pan, jestem pierwszy i Ja też będę z ostatnimi.
Bardzo podobne słowa wypowiada Isus w apokalipsie. Jest to jeden z dowodów, że wypowiada je ta sama osoba
Rev 1:17 Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,
Isa 40:3 Głos się odzywa: Przygotujcie na pustyni drogę Pańską, wyprostujcie na stepie ścieżkę dla Boga naszego!
Ten werset z Biblii Warszawskiej jest niezręcznie przetłumaczony, nie droga Pańska ma być na pustyni, lecz głos był na pustyni. Nie to jest jednak najistotniejsze. Jest to proroctwo o nadejściu Isusa, który nazwany jest tutaj Panem. Droga miała być przygotowana dla Pana, czyli inaczej dla Boga. Głosem był Jan Chrzciciel, to wiemy z ewangelii
Eze 8:1 Gdy w szóstym roku, w szóstym miesiącu, piątego dnia tego miesiąca, siedziałem w swoim domu, a starsi judzcy siedzieli przede mną, spoczęła tam na mnie ręka Wszechmocnego Pana,
Eze 8:2 I widziałem, a oto była postać z wyglądu jakby człowiek; w dół od tego, co wyglądało jak jego biodra, był ogień, a w górę od tego, co wyglądało jak jego biodra, był blask, jakby połysk polerowanego kruszcu.
Eze 8:3 I wyciągnął coś w kształcie ręki, i chwycił mnie za włosy na głowie. A duch uniósł mnie w górę między ziemię a niebo, i zaprowadził mnie w widzeniach Bożych do Jeruzalemu, do wejścia bramy wewnętrznej, zwróconej ku północy, gdzie znajdował się znienawidzony posąg, pobudzający do nienawiści.
Eze 8:4 A oto była tam chwała Boga izraelskiego, podobna do tej w widzeniu, które miałem na równinie.
Eze 8:5 I rzekł do mnie: Synu człowieczy! Podnieś swoje oczy w stronę północy! A gdy podniosłem swoje oczy w stronę północy, oto na północ od bramy wschodniej był u wejścia ten znienawidzony posąg.
Eze 40:1 W dwudziestym piątym roku naszego wygnania, w pierwszym miesiącu, dziesiątego dnia tego miesiąca, w czternastym roku po zdobyciu miasta, w tym właśnie dniu spoczęła na mnie ręka Pana i przeniósł mnie tam,
Eze 40:2 W widzeniach Bożych przeniósł mnie do ziemi izraelskiej i postawił mnie na bardzo wysokiej górze; a na niej naprzeciwko mnie było coś, jakby zbudowane miasto.
Eze 40:3 Przeniósł mnie tam, a oto był tam mąż, który wyglądał tak, jakby był ze spiżu; miał on w ręku lniany sznur i pręt mierniczy, a stał w bramie.
W podanych 2 fragmentach występują dwie osoby boskie, jedna chwyta Ezechiela za włosy i przenosi, druga osoba z nim rozmawia. Osoby te są opisywane w inny sposób niż np. aniołowie, więc z tego można wywnioskować, że żaden z nich nie był aniołem. Prorok wiedział, kiedy ma do czynienia ze stworzeniem a kiedy z Bogiem, widać to w tekście kiedy się czyta. A tymi osobami byli dwaj Bogowie, którzy cały czas działają wspólnie.
Dan 7:13 I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim.
Dan 7:14 I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, Jego władza – władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo – niezniszczalne.
Tutaj ponownie są 2 osoby, druga osoba jest podobna w wizji do człowieka, następuje podarowanie władzy „komuś podobnemu do człowieka”. Władza podarowana jest na zawsze
W starym testamencie występuje wiele śladów, że Bogów jest dwóch, i że relacja która ich łączy jest taka, jak pomiędzy ojcem i synem.
Teraz postaram się odpowiedzieć, dlaczego nigdzie nie ma w ST jasnego sformułowania, że Bogów jest 2 Ojciec i Syn. Od początku władzę nad Ziemią miała sprawować Isus, to wynika z tekstu. Tego chciał Bóg Ojciec. To Isus był tym, który wędrował z Izraelem przez pustynię i to Isus ukazywał się w wizjach prorokom. W niektórych wypowiedziach np. tutaj „Ps 2, 7 …Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.” są słowa Boga Ojca.
Nie wszystkie informacje były przekazane w jednym czasie, następowało to stopniowo. Wielu sługów bożych nie miało pojęcia o dalszym losie ludzkości, o przyszłym założeniu Bożego Królestwa na Ziemi, o planie wskrzeszenia wszystkich ludzi i o wielu innych rzeczach. Tak samo mogli nie wiedzieć tego, że Bogów jest dwóch. Ma to pewne uzasadnienie. Rozpoznanie proroctwa zwykle odbywa się po jego wypełnieniu. Tzn. można próbować je odgadnąć, ale pełna wiedza przychodzi po wydarzeniach. Bóg podaje swoje wizje w ten sposób m.in. ze względu na to, że jego przeciwnik szatan zawsze próbuje wprowadzić ludzkość w błąd i może próbować podrobić niektóre wydarzenia.
oislamie 